Michel
Michel (ook wel Samuel genoemd) is op z’n 9de bij OP terecht gekomen toen zijn ouders scheidden. Michel is geboren in Paramaribo, zijn vader kwam daar vandaan, zijn moeder uit Nickerie. Ze kregen nog twee jongetjes. Ze verhuisden naar Nickerie, zijn moeder had heimwee, wilde terugkeren naar haar familie. Daardoor ontstond er een breuk, vader was ver weg en moeder had ondertussen 5 kinderen en kon ze niet verzorgen.
Michel heeft de echtscheiding van zijn ouders bij de rechter meegemaakt. Het had veel indruk gegeven. De kinderen gingen eerst naar Paramaribo naar de grootouders van vaderskant en tussendoor naar hun vader. Vader kreeg een nieuwe vrouw. Zij wilde de kinderen niet hebben. Vader bracht de drie oudste jongens, waaronder Michel naar OP.
Zijn broer Marvin was teleurgesteld, had verwacht naar zijn moeder terug te kunnen keren, nam het haar kwalijk. Hij kreeg counseling van Filemon. Het ging een tijd niet goed met hem. Hij werd later leerkracht. Michel paste zich aan en ook de jongste van de drie, Moreno had er niet zoveel problemen mee.
Michel voelde zich direct thuis bij OP, voelde het als zijn familie. Hij zag dat ook andere uit huis geplaatste kinderen, hier een plek hadden. Filemon en zijn vrouw Frances waren heel geduldig met de kinderen. ‘Filemon had een goed hart, gedroeg zich als een vader’, zo zei Michel. Als er iets gedaan moest worden, pakte hij het zelf aan en begeleidde de kinderen bij de klus of taak. Ook als christen droeg hij uit, wat hij geloofde. Zijn vrouw Frances hielp mee bij de dagelijkse dingen, zoals het koken en de verzorging van de kinderen. Mensen uit de kerkgemeenschap hielpen mee met huiswerk.
In die tijd fokten ze kippen en eenden en hadden ze een moestuin. Corvee doen was vanzelfsprekend. In 36 de vakanties gingen de jongens naar hun eigen vader, die hen ook wel eens kwam opzoeken op OP. Zijn moeder zag hij pas terug na 6 jaar. Zij erkende dat ze het fout had gedaan. Hij vernam van zijn moeder, dat zij geen contact met haar zonen mocht hebben van hun vader. Michel heeft de lagere school afgemaakt, volgde de mulo tot de 3e klas, daarna de Technische School en een mbo-opleiding 2 jaar, maar maakte deze niet af.
Hij werd elektricien, wilde niet ор kantoor zitten. Hij werkt nu bij het Ministerie van Onderwijs als alarminstallateur. Hij voert computersystemen in op alle afdelingen van het Ministerie. Daarnaast geeft hij technische lessen op de Avondschool. Zijn grote motivator was Filemon. Hij heeft nog altijd contact met andere studenten van de opleiding. Michel weet anderen te stimuleren en te motiveren. Michel kreeg contact met een andere pupil, Richma, op OP, ze werden verliefd en op zijn 26e trouwden ze vanuit OP. Ze gingen elders wonen in een huurhuis in de wijk, maar bleven steeds contact houden met Gilliano en Rachel.
Regelmatig komen de oudere pupillen bij hen thuis om er even uit te zijn. Nu zijn Michel en Richma bezig hun eigen huis te bouwen met hulp van zijn jongste broer Moreno. Michel heeft de binding met OP behouden. Als geluidstechnicus heeft hij de taak het geluid in de kerk te regelen. Hij trad toe tot het bestuur van OP, is nu 2e penningmeester.
Hij stelt de begroting op voor nieuwe projecten, ‘dat gaat hem makkelijk af”, zo geeft hij aan. Zijn vrouw doet de kinderactiviteiten, waaronder de bijbellessen. Michel heeft met sommige oud-pupillen nog contact. Hij zag er een aantal terug op de 40-jarige reünie. Zijn vader maakte de foto’s met alle oud-pupillen.
In 2013 is het 40-jarig bestaan van Open Poort gevierd met een dankdienst en een reünie voor oud-pupillen. Hiervan is een foto gemaakt. Velen zijn hun eigen weg gegaan, enkele oud-pupillen helpen mee bij werkzaamheden voor de organisatie en activiteiten voor de huidige pupillen. Op deze reüniedag is een foto-expositie getoond en kon iedereen zien wat er de afgelopen jaren gebeurd en gepresteerd was.
