Amier
Amier kwam als baby bij OP met zijn Gyanese moeder, die illegaal verbleef in Nickerie. Na zijn opleiding wilde hij het leger in, maar hij had geen legitimatiebewijs. Via omwegen zorgde Gilliano dat hij hier aan kon komen. Amier zit nu in het leger, doet het goed. Gilliano is hier blij mee, het vervult zijn hart. Amier komt hen af en toe bezoeken. Soms lukt het niet om een pupil zo ver te krijgen. Zo was er een andere pupil die economie ging studeren en € 300,- per maand kreeg van sponsors om te studeren en rond te komen. Helaas stopte hij zijn studie en werkt hij nu bij een pompstation. Kennelijk heeft deze jongen (nog) niet zijn kans gegrepen, tot verdriet van Gilliano.
Djemiro
Djemiro kwam op OP toen hij 3 maanden oud was. Zijn moeder was alleenstaand en moest werken. Ze bracht Djemiro iedere dag naar OP en haalde hem dan om 13.00 uur op. OP is een tweede huis voor hem. Hij voelt er zich thuis. Hij woont nu met zijn moeder bij oma van moederskant. Hij vindt het fijn om bij de kinderen van OP te zijn. ‘Als het kon, was dit mijn eerste huis’, zo zegt hij. Zijn vader woont in Paramaribo, Djemiro heeft nooit een band met hem gehad. Zijn moeder was 20 jaar toen ze zwanger raakte. Djemiro heeft goed contact met Gilliano. Hij staat als vader voor je klaar, behandelt je met liefde’, zo zegt Djemiro. Djemiro is 19 jaar. Hij helpt Rachel mee met het versieren van de kerk en het maken van lekkernijen. Hij wil de toeristensector in of journalist worden. Hij heeft het basisjaar IMEAO in Nickerie gehaald. Hij wordt door Gilliano en Rachel gestimuleerd zijn studie af te maken. Toen hij bleef zitten, haalde ze hem over om door te zetten.
Djamiro vertelt dat de jongeren op OP met elkaar omgaan als broers en zussen. Pas als je een goede baan hebt, ben je rijp om een relatie aan te gaan en te trouwen’, zo vertelt hij. Je mag bij OP blijven, zolang je je inzet voor een opleiding en een baan. ‘Ze willen het beste voor je.’ Hij heeft op de mulo een spreekbeurt gehouden over OP. Leerlingen uit zijn klas wilden een nachtje slapen op OP voor proef. Djemiro heeft zich nooit gediscrimineerd gevoeld. Hij gaat met plezier naar de kerk, ziet God als ‘een levende God, die voor hem klaar staat. Kinderen die bij OP komen met een andere geloof, worden niet gedwongen, maar de meesten doen op een gegeven moment gewoon mee.
Voor Djemiro zijn oud-pupillen, die iets zijn geworden in de maatschappij, zijn grote voorbeeld. Djemiro heeft de afgelopen 19 jaar gezien hoe OP gegroeid is en hoe Gilliano en Rachel het doen. Hij spreekt over de schuiframen, de ICT-ruimte en de bibliotheek. De overkapping en kamers hebben steeds andere kleuren gekregen. Het veld achter is groter geworden. Er is nu een voetbalveld. Djemiro heeft ervaren dat de gemeenschap uit Nickerie over het algemeen positief is naar OP.
